Wilde zee, weerzien en bijpraten
Door: Wilko en Jet
22 Februari 2013 | Nieuw Zeeland, Wellington
22 februari
Inderdaad zijn we vroeg opgestaan. Ruim voor de wekker waren we wakker, half zes. Dat kwam mede omdat enkele buren kennelijk met een nog eerdere boot vertrokken, en er dus eerder dan wij uitmoesten, wat ook het nodige geschuif van deuren met zich mee bracht. Dus we waren al mooi op tijd op pad. Om half zeven stonden we bij de incheck. Het loket aldaar was ook al open zodat we snel aan de beurt waren. Om vijf over acht voer de boot door de Queen Charlotte Sound. Voordat je de East Head en west Head door bent, dat is het punt waar de open zee begint, ben je zomaar een uurtje verder. Dit water heet de Cook Strait. We zaten helemaal voorin het schip en zagen dat het nogal bewolkt was. Op de Cook Strait waaide het flink en waren er ook hoge golven vonden wij. De man die bij ons zat, wist te vertellen dat dit het rumoerigste stuk zee ter wereld is. Het kan er ook stil zijn, zoals we op de heenweg meemaakten, maar ook kan het spoken. Jet had gelukkig een reispil ingenomen. Toch diende even later bij ons allebei door het deinen van dit grote schip een lichte misselijkheid zich aan. De rest van de tocht hebben we in het midden van het schip gezeten met ijsklonten onder handbereik. Die helpen tegen zeeziekte. We waren blij toen we Wellington binnen voeren. Aldaar hadden we een afspraak met Margreet, een oud collega van Wilko die hier in 2008 met Nils is gaan wonen. Ze hebben een zoontje, Kai van ruim 4 maanden. Erg leuk om weer terug te blikken en bij te praten en te horen dat het heel goed met ze gaat. Margreet had een heerlijke lunch gemaakt. Nils kwam speciaal even uit zijn werk om ons te spreken. Ook gaven ze ons nog verschillende ideeën voor onze komende vier dagen op het Noordereiland. We hebben nog zoveel te zien, dat een nieuwe reis naar NZ in de toekomst ook weer vol nieuwe ervaringen zou zijn (of zal zijn?). Keuzes dus. En weer tijd om door te gaan. We kiezen voor de westkust. En omdat we nog ietwat gaar zijn van de boottocht, stoppen we de trip vandaag tijdig op een bekende camping in Paekakariki. Morgen kijken we verder.
Inderdaad zijn we vroeg opgestaan. Ruim voor de wekker waren we wakker, half zes. Dat kwam mede omdat enkele buren kennelijk met een nog eerdere boot vertrokken, en er dus eerder dan wij uitmoesten, wat ook het nodige geschuif van deuren met zich mee bracht. Dus we waren al mooi op tijd op pad. Om half zeven stonden we bij de incheck. Het loket aldaar was ook al open zodat we snel aan de beurt waren. Om vijf over acht voer de boot door de Queen Charlotte Sound. Voordat je de East Head en west Head door bent, dat is het punt waar de open zee begint, ben je zomaar een uurtje verder. Dit water heet de Cook Strait. We zaten helemaal voorin het schip en zagen dat het nogal bewolkt was. Op de Cook Strait waaide het flink en waren er ook hoge golven vonden wij. De man die bij ons zat, wist te vertellen dat dit het rumoerigste stuk zee ter wereld is. Het kan er ook stil zijn, zoals we op de heenweg meemaakten, maar ook kan het spoken. Jet had gelukkig een reispil ingenomen. Toch diende even later bij ons allebei door het deinen van dit grote schip een lichte misselijkheid zich aan. De rest van de tocht hebben we in het midden van het schip gezeten met ijsklonten onder handbereik. Die helpen tegen zeeziekte. We waren blij toen we Wellington binnen voeren. Aldaar hadden we een afspraak met Margreet, een oud collega van Wilko die hier in 2008 met Nils is gaan wonen. Ze hebben een zoontje, Kai van ruim 4 maanden. Erg leuk om weer terug te blikken en bij te praten en te horen dat het heel goed met ze gaat. Margreet had een heerlijke lunch gemaakt. Nils kwam speciaal even uit zijn werk om ons te spreken. Ook gaven ze ons nog verschillende ideeën voor onze komende vier dagen op het Noordereiland. We hebben nog zoveel te zien, dat een nieuwe reis naar NZ in de toekomst ook weer vol nieuwe ervaringen zou zijn (of zal zijn?). Keuzes dus. En weer tijd om door te gaan. We kiezen voor de westkust. En omdat we nog ietwat gaar zijn van de boottocht, stoppen we de trip vandaag tijdig op een bekende camping in Paekakariki. Morgen kijken we verder.
-
22 Februari 2013 - 16:17
Lisanne:
Hi fijn dat jullie de overtocht nog redelijk doorstaan hebben. En wat leuk dat jullie bij oude bekende langs zijn gegaan! Nog 4 dagen, maak er nog maar wat moois van! We zijn weer erg benieuwd naar de foto's. Wij hebben twee zieken in huis gehad, allebei de mannen aan de buikgriep, dus wordt rustig aan doen dit weekend :). Jullie alvast een fijne zaterdag en tot het volgende bericht! xxx -
22 Februari 2013 - 17:41
Jan En Carla:
Kia Ora!
Knap dat jullie vrijwel dagelijks een stukje schrijven, zo kunnen we jullie op de voet volgen. Allemaal zeer bekende plekjes, leuk om erover te lezen en de foto's te zien! Maken jullie tussen het kijken naar alle moois ook nog bijzondere wandelingen?
Jullie hebben het Zuidereiland dus helaas weer moeten omruilen voor het drukkere Noordereiland. Veel verschil hè?
Nog maar een paar daagjes, geniet nog even goed!
Hartelijke groeten,
Jan en Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
